Ut

Han sklei ut med krum rygg og kraftige skuldre. Såg irritert og undrande rundt seg. Det kom nokre skrapande, små kråkelydar ut av han.
Du store Gud!
Det var han.

Det var sjefen. Frå og med augneblinken då han var ute. Så viste han med heile seg at han var ein sjef. Bestemt og kraftig.
-Vil du klippa navlestrengen, spurte sjukesøstra.
Eg nikka og klippa.
Han blei lagt opp på brystet hennar.
Eg såg på den krumme, bestemte, vesle ryggen. Munnen hans leita etter melk.
Eg var solgt. Fullstendig solgt til sjefen.