Eit år hadde gått. Og meir enn det. Den første skikkelege sommardagen hadde kome. Eg var seint heim frå jobb. Sjefen, som hadde nådd å bli endå meir sjef, låg og sov.
Kona mi låg på sofaen og såg på engelsk krim. Eg satte meg ut på verandaen. Lufta var varm og lindrande. Himmelen lyste gult i horisonten. Langt der borte ein stad var ein flyplass. Små fly gjekk opp og ned. Så langt borte at eg ikkje kunne høyra dei. Svaler gjorde akrobatøvingar langt oppe på himmelen. Knott surra framfor andletet mitt. Glade stemmer. Hos naboen. Ein av dei få naboane våre, som hadde selskap på sin eigen veranda. Og fuglane sat i trea og sang og sang.
Så koslig å lese at dere har det fint i Skogen, du skriver utrolig nydelig.... Du må hilse masse til kona di, fra søsteren hennes som bor 11 minutter unna dere på Råholt!! Dere skal foressten bli onkel og tante igjen i løpet av 3 uker... :)) Til en liten jente som får navnet Hermine Miranda... Kom gjerne på en kaffe en dag, dere finner meg på facebook... klem fra Connie Jeanette Olsen :)))
SvarSlett