Ved middagsbordet

Ettermiddagssola blinka mellom trea. Skuldrene verka av den tunge ryggsekken. Eg pusta over sykkelen på den harde landevegen. Ein bil kom bak og pressa seg mellom meg og ein møtande bil.

Utanfor jobben

Eg sleit meg ut av kontoret og ut av jobben. Eg såg opp. Blått. Vårleg ettermiddag.
-Jaja, du syklar i dag òg.
Eg snudde meg. Kollegaen kom ut døra og smilte.

Utanfor klienten

Eg kjende små stråler av varme frå vårsola der utanfor. Fuglar som sang. Eg meiner det var den lyden eg høyrde. Eg skreiv litt meir på datamaskinen min medan ho snakka.

Klienten

-Det er ein klient som treng nokon å snakke med, sa mellomsjefen til meg. Han stod i døropninga og lente eine handa på dørkarmen.
-Ein klient, spurte eg og snudde meg vekk frå datamaskinen.

Farleg tusseveg

Tusseguten sprang lett og ledig bortover skogsstien. Hoppa over trestammar. Dukka under kvister. Tussegrisen pusta tungt medan dei korte beina hans trava etter.

Tussevår

Tusseguten vakna av ljoset i andletet. Han såg rundt seg. Alle brørne hans var gått på arbeid tidleg om morgonen. Han høyrde tussemor og tussefar som småprata. Borte i ein mørk krok låg Tussegrisen og snorka.

Det stille rommet

-Pappa? 

Det kom brått frå etasjen under. Den vesle hadde vakna. Eg smilte orsakande til kona mi, la frå meg kniv og gaffel og gjekk ned trappa.

Sein middag

Eg trødde forbi nokre nabohus inni skogen. Ein av naboane hadde laga ei lita snølykt som blinka oppmuntrande framfor huset. Eg svinga opp til huset vårt.

Heim frå jobb

Eg hadde sendt ei melding til kona og spurt om det var greitt at eg jobba litt ekstra. Det var det. Kollegaene reiste seg frå arbeidspultane rundt meg, pakka sakene sine, smilte og sa "god middag". Eg svarte "god middag" og smilte tilbake. 

Jobb

-Nei, men, har du sykla i dag òg?
Kollegaen kom bak meg. Sykkelen var parkert. Eg opna døra til jobben, framleis med sykkelhjelm og refleksvest på. Og ein sliten og sveitt kropp inni refleksvesten.

Vintersykkel

To veggar av mørke og snødekte grantre hang over vegen som eg sykla på. Den kalde lufta flaut inn og ut av lungene mine.

Ut

Ho satte guten ned i sofaen og la eit teppe over han. Så satte ho på barne-tv. Han fekk ei flaske med melk og ein plasttallerken med ei brødskive på. Med leverpostei. Han såg søvnig på fjernsynet.

Morgonstemning

Tida tok ein rask sving. Forbi ein mørk haust. Og så var det vinter. Eit kvitt teppe hadde endeleg lagt seg over landskapet.

Søvn

Me sov uroleg. Ho vrei på seg og eg gjorde det same. Pustane våre var raske og ujamne.

Krig

Det var forvridd metall. Knust glas. Støv og røyk. Nokon med kamera ropa om nokon trong hjelp. Men ingen svarte. I den store byen som var så nær oss. Og samstundes så fjern.
-Kva er dette, spurte kona mi. -Er det krig?

Heim

Nokre mørke skyer nærma seg. Regn dreiv over ein stad i horisonten. Men me kunne skimta huset vårt der framme.
-Nå er me snart heime, sa eg.

Telefonen

Med eitt skreik det i telefonen. Den vesle guten skvatt litt der han stod og studerte ein stubbe. Eg hadde site og sett opp på nokre daude bjørkegreiner då lyden frå telefonen skar gjennom lufta.

Venting

Eg kikka bort på telefonen. Ingen hadde prøvd å ringa. Og batteriet på telefonen byrja å gå mot slutten.