Betre

Eg hadde overlevd. Og livet var ikkje så verst, i grunnen. Eg hadde vent meg til at jobben og resten av verda fekk segla sin eigen sjø. Det var ein rusande tanke. Å berre ta omsyn til seg sjølv.

Sjukare

Pusten. Den gjekk inn og ut. Først gjekk den inn. Og så strauma den sakte ut igjen. Og slik gjekk det. Taket låg over meg. Senga under meg. Papirtørkle, brukte og ubrukte låg på puta ved sida av meg. Ei mugge med varm saft stod på golvet.

Sjuk

Så var det morgon igjen. Eg stod opp ekstra tidleg. Så tidleg at ingen andre kunne ha stått opp. Eg ville koma litt før på jobben. Slik at eg fekk førebudd meg litt ekstra.