Det var forvridd metall. Knust glas. Støv og røyk. Nokon med kamera ropa om nokon trong hjelp. Men ingen svarte. I den store byen som var så nær oss. Og samstundes så fjern.
-Kva er dette, spurte kona mi. -Er det krig?
Med eitt skreik det i telefonen. Den vesle guten skvatt litt der han stod og studerte ein stubbe. Eg hadde site og sett opp på nokre daude bjørkegreiner då lyden frå telefonen skar gjennom lufta.